Bundan
70-80 yıl öncesinin Ramazanlarında İstanbul’un bütün
câmilerinde ve konaklarda kılınan terâvih namazlarında
uygulanan, ancak daha sonra unutulup büyük camilerden bile kalkan
bir gelenek.
Osmanlı
döneminde devlet büyüklerinin konaklarında hususi imamlar vardı.
Bunlar normal günlerde hane halkına vakit namazlarını
kıldırırlardı. Fakat Ramazan’da teravih namazı için dışarıdan
musikisinaş bir imam ve güzel sesli müezzinler tutulurdu. Teravih
namazında müezzinler ilahiler, Tevsihler okurlardı. İmam Efendi
de Kur’an-ı Kerim tilavet ederdi. Kur’an-ı Kerimden ayetler
okunmasıyla teravih namazı biterdi.
0 yorum:
Yorum Gönder