OMANLI ZAMANINDA

SARIK ALAYI MERASİMİ

Vaktiyle padişahların cuma namazına gidişlerinden yarım saat önce ‘’sarık alayı’’ diye bir tören düzenlenirdi.

Başçavuş ağa, ‘’Gedikli’’ denilen hademeden 12 sarıkçı, kahveci, müezzin, tüfekçi ve berber başılarla lala ve bunlardan başka 40 has odalı ile mülazımlardan 15 kadar has oda mensubu, biri sorguçlu, diğeri sorguçsuz iki adet ‘’Destarı Hümayunu ‘’ (padişah sarığı) nöbet ile ellerine alarak süslü beygirlere binerek giderlerdi. Bunların önünde de 40-50 kadar haseki yürürdü. Sorguçlu destarı hümayunu götüren zat, yolda destarı hümayunu iki tarafına göstererek halkı selamlardı.

AMİN ALAYI

Cumhuriyetin ilanından önce Türkiye’de mahalle okulları vardı. Bu okullarda 4-7 yaşlar arasındaki çocuklara Kuran’daki namaz sureleri ve alfabe öğretilirdi. O zamanki geleneklere göre bu okullara gidecek çocuklar için tören yapılır, çocuk okula Amin Alayı denen bir kalabalığın ilahi ve duaları ile başlardı.

Amin Alayı, çocuğun gideceği okulun önünden hareket ederdi. En önce, eski bir öğrenci, başının üstüne koyduğu süslü bir rahlede yeni öğrencinin okulda oturacağı minderi, namaz surelerinin yazılı olduğu cüzü ve alfabeyi taşırdı. Onun arkasında, yeni öğrencinin gideceği okuldan veya başka okullardan öğrencilerin meydana getirdiği ilahiciler bulunurdu. İlahicilerin arkasından o gün en güzel elbiselerini giymiş olarak okula başlıyacak çocuk, daha sonra gene öğrenciler ve seyirciler gelirdi. Alay ilahiciler arasında okuldan, çocuğun evine gider, evin kapısında hoca dua eder, gene ilahicilerin, arada bir alaydakilerin ‘’Amin’’ diye bağırmaları arasında okula dönerdi. Bu törenden sonra da sınıfa girilir ve derse başlanırdı.